Podręcznik: Podziały Magii
Magia Wysoka
Wymaga ona o wiele więcej pracy i wysiłku, jej główne założenia opierają się o osiągnięcia wiedzy niedostępnej poprzez zwyczajne doświadczenia, czy proste nauki. W Starożytności, kiedy to uprawiający ją magowie prosili coś bogów czy same duchy, czynili to dla najwyższych celów, mieli nadzieję otrzymać dar jasnowidzenia, czyli prorocze wizje, stać się uzdrowicielami zdolnymi uleczyć każdą chorobę. Chcieli uzyskać wgląd w istotę rzeczy oraz samopoznanie siebie, swoich umiejętności, jak i idealną, harmonijną koegzystencje z otaczającym światem. Niektórzy nawet pragnęli stać się podobnym do bogów.
Czarodzieje, którzy używali magii wysokiej, byli całkowicie pochłonięci swoimi celami, musieli się poświęcić by osiągnąć zamierzone cele i oczekiwania. Skupiali się całkowicie na nauce i doświadczeniu, na poznaniu natury magii. Niekiedy całe ich życie toczyło się wyłącznie wokół jednej dziedziny, którą wybrali by to właśnie w niej osiągnąć swego rodzaju doskonałość.
Magia wysoka nie jest dla każdego, tylko utalentowani czarodzieje mogą poszczycić się jej używaniem. W końcu nie wszyscy są zdolni do takich poświęceń.
Magia wysoka nie jest dla każdego, tylko utalentowani czarodzieje mogą poszczycić się jej używaniem. W końcu nie wszyscy są zdolni do takich poświęceń.
Magia Niska
Magia Religijna i Świecka
Ten podział związany jest głównie z ‘klasami społecznymi’, które praktykowały magię. Dotyczy więc to zmian historycznych, które następowały na przestrzeni lat związanych z pochodzeniem ludzi, którzy zaczęli stosować magię.
Magia Religijna
Jest jedną z najstarszych dziedzin magii. Powstała już w czasach starożytnych. Była też początkiem praktykowania i rozpowszechniania magii, mimo że wielu z ‘normalnych’ czyli krótko mówiąc niemagicznych ludzi nie zdawało sobie z tego sprawy.
Religia była sposobnością dla czarodziejów do życia w dostatku i rozwoju swoich własnych umiejętności, ponadto mieli władze nad mugolami, którzy wierzyli w przeróżne bóstwa i silne duchy. Ten rodzaj magii nie zmienił się dużo na przestrzeni wieków. Przez stulecia magia religijna zanikała, odgrywając coraz to mniejszą role. Ostatecznie zanikła w IX wieku. Współcześnie niewiele istnieje zapisanych praktyk związanych z magią religijną, ma ona jednak powiązania z wszelkimi ofiarami i rytuałami, a przede wszystkim jest związana z magią krwi.
Magia Świecka
Jest przykładem magii twórczej, jej największy rozwój został osiągnięty w średniowieczu. Głównym powodem jej istnienia jest fakt, że rosła liczba ludzi obdarzonych magicznymi mocami. Kapłanów było coraz więcej, a zapotrzebowania na magiczne zdolności w magii religijnej coraz bardziej malały.
Czarodzieje zaczęli więc sami eksperymentować z czarami i powoli ujawniali się, nie jako kapłani którzy swoją moc rzekomo czerpali od bogów i silnych duchów, ale jako ludzie którzy tacy się urodzili. Mugole, którzy nie rozumieli magii oraz nie potrafili sobie wytłumaczyć dlaczego czarodzieje potrafią sami z siebie robić tego typu rzeczy – przestraszyli się. Wcześniej posiadali wytłumaczenie – to moc zesłana od bogów, teraz było to dla nich niepojęte. Postanowili zabijać czarodziejów i czarownice, bardzo popularnym sposobem okazało się wtedy palenie na stosie – widowiskowe i bolesne.
Niestety wiele niewinnych osób, które nie posiadały żadnych umiejętności magicznych zostało spalonych. To właśnie ten okres zapoczątkował nienawiść do osób niemagicznych oraz popularne do dziś, jednak obraźliwe określenie szlamy. Za czasów magii świeckiej rozwinęły się takie dziedziny jak alchemia, medykomagia i magia praktyczna.
Jest jedną z najstarszych dziedzin magii. Powstała już w czasach starożytnych. Była też początkiem praktykowania i rozpowszechniania magii, mimo że wielu z ‘normalnych’ czyli krótko mówiąc niemagicznych ludzi nie zdawało sobie z tego sprawy.
Jest przykładem magii twórczej, jej największy rozwój został osiągnięty w średniowieczu. Głównym powodem jej istnienia jest fakt, że rosła liczba ludzi obdarzonych magicznymi mocami. Kapłanów było coraz więcej, a zapotrzebowania na magiczne zdolności w magii religijnej coraz bardziej malały.
Czarodzieje zaczęli więc sami eksperymentować z czarami i powoli ujawniali się, nie jako kapłani którzy swoją moc rzekomo czerpali od bogów i silnych duchów, ale jako ludzie którzy tacy się urodzili. Mugole, którzy nie rozumieli magii oraz nie potrafili sobie wytłumaczyć dlaczego czarodzieje potrafią sami z siebie robić tego typu rzeczy – przestraszyli się. Wcześniej posiadali wytłumaczenie – to moc zesłana od bogów, teraz było to dla nich niepojęte. Postanowili zabijać czarodziejów i czarownice, bardzo popularnym sposobem okazało się wtedy palenie na stosie – widowiskowe i bolesne.
Opracowanie własne, oparte na informacjach stosowanych w Świecie Magii.
Cytując nawet mały fragment opracowania, należy podawać informacje o źródle, czyli tym podręczniku lub twórcy podręcznika - Reny Boursier.
Cytując nawet mały fragment opracowania, należy podawać informacje o źródle, czyli tym podręczniku lub twórcy podręcznika - Reny Boursier.